• محققان گزارش دادند که داروی ایمونوتراپی Opdivo در یک کارآزمایی بالینی که شامل افراد مسن بود، در برابر نوع پیشرفته سرطان پوست مؤثر بوده اسا.
• آنها گفتند که این دارو پاسخ سیستم ایمنی بدن را در برابر کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی تقویت می کند.
• کارشناسان می گویند ایمونوتراپی در درمان انواع سرطان ها امیدوار کننده است.
داروی ایمونوتراپی، نیولوماب (Opdivo)، می‌تواند پاسخ ایمنی بدن را در برابر سرطان سلول سنگفرشی پیشرفته پوستی تقویت کند.
این نتیجه یک مطالعه منبع معتبر است که اخیرا در Cancer، مجله معتبر انجمن سرطان آمریکا منتشر شد.
در این مطالعه، محققان نشان دادند که افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی پیشرفته می‌توانند از مهارکننده نقطه وارسی ایمنی Nivolumab بهره ببرند. آنها گفتند که فاز ۲ کارآزمایی بالینی فعالیت ضد توموری قوی با عوارض جانبی نسبتاً جزئی را در یک دوره طولانی نشان داده است.
نتایج کارآزمایی گزارش داد که ۱۴ شرکت‌کننده از این درمان بهره‌مند شدند و در یک نفر به دلیل مسمومیت، درمان متوقف شد.
دکتر رودریگو آر. مونهوز، نویسنده اصلی مطالعه و متخصص انکولوژی، می‌نویسد: «این اولین مطالعه‌ای است که نیولوماب را در این جمعیت بیمار بررسی می‌کند و شواهد بیشتری از استفاده از مهارکننده‌های نقاط وارسی به عنوان درمان‌های استاندارد در کارسینوم سلول سنگفرشی پوست ارائه می‌کند.»
سازمان غذا و دارو (FDA) دو داروی ایمونوتراپی دیگر را برای سرطان پوست تایید کرده است –
ceiplimab (Libtayo) و pembrolizumab (Keytruda).
دکتر Guilherme Rabinowits، انکولوژیست پزشکی در موسسه سرطان Baptist Health Miami در فلوریدا، گفت: «حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی پوستی بر اساس داده‌های موجود در حال حاضر در مطالعات مختلف، به مهارکننده نقطه وارسی ایمنی anti-PD1 پاسخ می‌دهند. .
“بیماران بدون سابقه سرکوب سیستم ایمنی، اختلالات خود ایمنی، پیوند خونی یا عضو، در آزمایش‌های بالینی که منجر به تأیید ایمونوتراپی شد، وارد نشدند و داده‌ها هنوز در مورد ایمنی و اثربخشی ایمونوتراپی در این جمعیت‌های بیمار در حال تکمیل است.”
علاوه بر این، بسیاری از بیماران به درمان پاسخ نمی دهند. وی افزود: قبل از شروع درمان، باید در مورد خطرات و مزایای احتمالی ایمونوتراپی با هر بیمار صحبت شود.
طبق گفته بنیاد سرطان پوست، کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست است.
مرحله پیشرفته نشان می دهد که سرطان فراتر از پوست (بافت جلدی) گسترش یافته است.
حدود ۹۵ درصد از SCC ها در مراحل اولیه شناسایی و درمان می شوند.
با این حال، طبق گفته بنیاد سرطان پوست، تقریباً ۵ درصد در عمق پوست یا سایر قسمت‌های بدن پخش می‌شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، سرطان عامل تهدید کننده زندگی در نظر گرفته می شود.
دکتر تانیا نینو، متخصص پوست و مدیر برنامه ملانوما در مرکز پیشگیری و درمان سرطان در توضیح داد: “سیستم ایمنی بدن ما نه تنها از ما در برابر عفونت محافظت می‌کند، بلکه می‌تواند سلول‌های سرطانی را قبل از رشد و گسترش آنها جستجو و خنثی کند. بسیاری از سرطان‌ها راهی برای فرار از سیستم ایمنی بدن ما دارند. ایمونوتراپی سیستم ایمنی بدن شما را برای شناسایی و کشتن سلول های سرطانی تقویت می کند.”
بر اساس منبع معتبر مؤسسه ملی سرطان، علاوه بر سرطان پوست، از مهارکننده‌های نقاط وارسی ایمنی برای ،مثانه،دهانه رحم،روده بزرگ،سروگردن،هوچکین،کبد،ریه، کلیه، معده و رکتوم نیز استفاده می‌شود.
رابینوویت گفت: “ایمونوتراپی، مانند آنتی بادی ضد PD1، واقعاً مدیریت سرطان را متحول کرده است.” این دارو نه تنها در بسیاری از سرطان ها تایید شده است، بلکه اکنون پایه اکثر آزمایشات بالینی در سرطان شناسی است. نرخ پاسخ در میان سرطان‌های مختلف متفاوت است، اما پاسخ‌های طولانی‌مدت/بادوام معمولاً در میان افرادی که به درمان پاسخ می‌دهند دیده شده است. علاوه بر این، در کارآزمایی‌های مختلف، درمان ضد PD1 بهتر از شیمی‌درمانی سیتوتوکسیک سنتی تحمل می‌شود.
اکثر درمان های ایمونوتراپی حدود دو سال یا کمتر طول می کشد.
رابینوویت افزود: “در بیشتر مطالعاتی که منجر به تایید ایمونوتراپی برای سرطان های مختلف شد، درمان پس از دو سال متوقف شده است.” بنابراین، اکثر پزشکان توصیه می کنند که درمان پس از دو سال قطع شود، زیرا مشخص نیست که ادامه درمان بیش از دو سال مزیت یا سمیت بیشتری به همراه دارد یا خیر.
شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده در مرحله کارآزمایی بالینی فاز ۲ شامل کم کاری تیروئید، خارش پوست، خستگی، تعداد کم لنفوسیت، درد مفاصل و کهیر بوده است.
محققان گزارش دادند که ۲۱ شرکت کننده سطوحی از عوارض جانبی را تجربه کردند که اکثر آنها خفیف بودند. شش داوطلب نیز عوارض جانبی سطح بالاتر را تجربه کردند.
بر اساس نتایج، دانشمندان نشان دادند که این دارو به طور کلی تحمل خوبی دارد.
نینو می‌گوید: “تحریک سیستم ایمنی بدن به این معنی است که ما گاهی اوقات با اثرات خودایمنی مانند کولیت، پنومونیت، اختلال در تنظیم تیروئید یا سایر اثرات خودایمنی واکنش بیش از حد نشان می‌دهیم. اغلب این عوارض جانبی قابل درمان هستند و اکثر بیماران به خوبی بهبود می یابند.”